maandag 19 februari 2007

Verblijf AZM Maastricht - 16 nov.2003 tot 6 dec.2003

Nadat de politieagenten vertrokken waren werd ik verder behandeld door de verpleging. Ik werd verbonden en men legde een gipsen spalk aan over de gehele lengte van mijn linkeronderbeen. Er moeten ook nog rontgenfoto`s genomen zijn maar wanneer men die gemaakt heeft weet ik niet meer. Ik was schijnbaar geheel verdoofd. Daarna werd ik naar een ziekenhuiskamer gebracht. De dag erna kwam de specialist chirurg Van Helden langs die tegen me zei : U heeft een zeer gecompliceerde breuk opgelopen net onder de knie. Het bot onder de knie lag in acht grote en wat kleinere brokstukken. De operatie vond pas tien dagen na het ongeluk plaats, omdat er eerst advies zou worden ingewonnen bij andere artsen en om te bekijken hoe men het ging aanpakken. Enkele dagen na mijn opname kreeg ik nog een verrassing : Het been moest met gewichten gestabiliseerd gaan worden, onder plaatselijke verdoving werd daarvoor een gat in de hak van mijn linkervoet geboord. Je kunt je voorstellen dat dit geen pretje is...Bij de 1e operatie werd een zogenaamd tibea-plateau geplaatst met een 11-tal schroeven. Om de pijn effectief te bestrijden werd een automatische doorlopende medicatie aangebracht d.m.v een soort infuus onder de huid in mijn linker liesstreek. Gedurende de laatste weken in het AZM moest ik met mijn linkerbeen oefeningen doen met een gemotoriseerde slede waarbij de knie steeds gebogen en gestrekt moest worden. En op krukken leren lopen..Na drie weken ziekenhuisverblijf mocht ik op 6 december 2003 naar huis. Ik mocht drie maanden niet lopen of althans het linkerbeen niet belasten.

zondag 18 februari 2007

Na het ongeluk

Ik kan u zeggen dat ik me rot schrok toen ik op het laatste moment die brandslang zag die over het fietspad lag. Ik weet niet meer hoe ik viel maar ik sprong na de val meteen weer op. En toen was het of mijn linkerbeen onder stroom stond en ik sloeg tegen de grond. Twee brandweerlieden die op de Fregatweg aan de kant van de Mora liepen hoorden mij vallen en kwamen als eerste na mij toe gelopen. Pas 10 minuten later kwam er een agente aangelopen, vermoedelijk hoofdagente Nathalie Vermeulen, die zwijgend toekeek. Ik lag vrij lang op de grond, toen uiteindelijk de ambulance arriveerde. Om de ambulance die vanaf de Meerssenerweg kwam en via de Hoekerweg naar de Fregatweg reed door te laten werd de patrouillewagen van de Gemeentepolitie Maastricht verplaatst tegen het fietspad aan. De ambulanceverplegers legden een infuus aan aan mijn linkerhand. Om een indruk te geven...bijgelicht door een zaklamp. Ik ben een tijdje verdoofd geweest maar kwam weer bij door een hevige pijn. Ik heb het uitgeschreeuwd! In het ziekenhuis (AZM te Maastricht) zei de verpleegster : die infuus zit niet goed dat moeten we opnieuw doen. Ik lag nog op de brancard toen twee politieagenten zich meldden. Het waren hoofdagente Nicole van der Linden en een agent Stassen. Of ik een verklaring wou afleggen. Ik was nog wat versuft maar ik stemde toe. De eerste vraag van de politieagente was : Voelt u zich schuldig aan het ongeluk...."Zeker niet was mijn antwoord. Jullie hadden de weg af moeten zetten en moeten waarschuwen dat er brandweerslangen over het fietspad lagen. " Maar nee de agent in de patrouillewagen keek me aan maar gaf geen enkele reactie!! Na het opstellen van die verklaring waarna ik moest ondertekenen, zag ik staan Verdachte....Wat is dit ? zei ik tegen de agente. Dat is gebruikelijk zei ze....!!

zaterdag 17 februari 2007

Politie Maastricht Nalatig

Ongeluk door nalatigheid

Gemeentepolitie Maastricht doet niet aan veiligheid.

23 May 2004

Grove nalatigheid, tegenwerking en leugens : Gemeentepolitie MaastrichtMet dank aan die fijne beveiliging door de Gemeente Politie Maastricht...!!

Mijn naam is Peter Franken en ik woon in het dorpje Ulestraten, onderdeel van de gemeente Meerssen. Ik heb op 16 november 2003 om 22.35 s`avonds een bromscooter ongeluk gehad toen ik op weg was naar mijn werk. Het ongeluk gebeurde door grove nalatigheid van de Gemeentepolitie Maastricht . Deze had verzuimd om een afzetting te plaatsen of een andere markering, waardoor ik over een brandweerslang ten val kwam. Het enige wat de politie gedaan had was een politiewagen dwars zetten over de rijbaan. Maar ik reed op een van de weg afgeschermd brom/fietspad, en de agent keek wel maar gaf geen enkele reactie toen ik langzaam langsreed. Ik liep een gecompliceerde beenbreuk op en heb drie weken in het AZM te Maastricht gelegen. Een plaatje en een stuk of 12 schroeven werden bij de operatie gebruikt omdat het bot onder de knie in acht brokstukken lag. Ik kan nog steeds niet normaal lopen...en het is nu al eind mei 2004. Ik heb een letselschade advocaat ingeschakeld die door tegenwerking van de gemeentepolitie Maastricht maanden nodig heeft om een kopie van het procesverbaal te krijgen.!! Na vier maanden hebben ze alleen het politieverslag opgestuurd, dat ook nog eens bol staat van de leugens!!! Leugens op schrift gezet door de verantwoordelijke hoofdagente van die fatale avond: ene N. E. M. P. V dienstdoende bij Afdeling Basis Politiezorg.
Rontgenfoto van mijn been - met dank aan die fijne beveiliging door de Gemeente Politie Maastricht (Veiligheid daar hebben ze nog nooit van gehoord)

16 november 2003 - Tijd 22.35 De avond van mijn ongeluk woedde er brand in een leegstaand pand in de Beatrixhaven te Maastricht. Toen ik er met mijn bromscooter langskwam was de brandweer aan het nablussen. Maar er waren voor mij absoluut geen aanwijzingen te bespeuren dat er een brand was geweest. Er stond een politiewagen dwars op de rijbaan, maar ik reed op het brom/fietspad ernaast. Ik twijfelde of ik langs kon rijden maar de agent in de politiewagen gaf geen enkele reactie, zodat ik langzaam verder reed. Niets wees op een brandslang en nergens was er een hek of andere markering aangebracht.!! En toen dook ineens die brandslang op en was het al te laat. Ik viel en brak mijn linkerbeen op meerdere plaatsen onder de knie. Aan de andere zijde (komend van Maastricht) had men wel dranghekken geplaatst, en werden automobilisten en andere weggebruikers teruggestuurd. De politie beweert dat men mij heeft willen tegenhouden, en dat is pertinent niet waar!! Trouwens men kon helemaal niet weten of ik rechtdoor zou rijden of links afslaan wat ook nog mogelijk was!! Grote vraag is dan ook: waarom liegen ze er zo over?? De verantwoordelijke hoofdagente van die avond N. V heeft in haar verslag allemaal leugens geschreven! Waarom???

Krantenbericht 18 november 2003 - Avond van mijn ongeluk 16 nov. 2003 - Brand in Beatrixhaven

Link naar eerste publicatie op 23 mei 2004.

Aanklacht tegen politieagenten Maastricht

Deze blog gaat een aanklacht vormen tegen politieagenten van de Gemeentepolitie van Maastricht. Speciale aandacht voor de leugens van de verantwoordelijke hoofdagente genaamd Nathalie Vermeulen. Ongelooflijk dat zo iemand bij de politie werkt! Iemand die meerdere leugens in het procesverbaal schrijft om de blunder van de Politie Maastricht te verbloemen. Wat was ik naief om te geloven dat politieambtenaren de waarheid zouden opschrijven. Maar ja, hoe moet je dat verklaren ; ik zag die man op die brommer al van ver aan komen rijden en dacht die zal die brandweerslang wel zien liggen. Ik keek naar hem en bleef in de patrouillewagen zitten.